Κατηγορία
Τριχωνίδα
στις
4:00 μ.μ.
|
Κυριακή 24 Μαρτίου 2019
Η λίμνη Τριχωνίδα σούρουπο και υπό συννεφιά από τις στροφές της Μυρτιάς
Γράφει ο Νίκος Κωστακόπουλος, Εκπαιδευτικός – Δημοτικός Σύμβουλος Θέρμου.
Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό (World Water Day) η 22α Μαρτίου. Και με την ευκαιρία αυτή μια αναφορά στο ζήτημα αυτό σε σχέση με την περιοχή του Θέρμου είναι επιβαλλόμενη. Το νερό, το γλυκό νερό που χαρίζει τη ζωή σε όλα τα όντα της στεριάς, ο επονομαζόμενος και λευκός χρυσός, αποτελεί πηγή ζωής για το φυτικό και ζωϊκό βασίλειο και φυσικά και για τον άνθρωπο. Θησαυρός λοιπόν το νερό, αλλά ανισομερώς κατανεμημένος στον πλανήτη. Οπότε, μ’ αυτό το δεδομένο, λογικό είναι να σκεφθεί κανείς ότι όποια περιοχή διαθέτει άφθονο και καθαρό νερό μπορεί να θεωρείται εν δυνάμει πλούσια.
Και ως λογική συνέχεια σ’ αυτές τις απλές σκέψεις, ο νους όλων εμάς, (των κατοίκων στη γη της αιτωλικής ενδοχώρας, στο Μέγα Αιτωλικό Πεδίο της αρχαιότητας και περιμετρικά αυτού, αλλά και όσων έλκουν την καταγωγή τους απ’ αυτή την περιοχή και φυσικά οποιουδήποτε γνωρίζει την περιοχή), όσων ενδεχομένως μας απασχολεί το ζήτημα της προστασίας των φυσικών πόρων και της ανάδειξης του τόπου μας, δεν μπορεί παρά να πάει αυτομάτως στο πιο χαρακτηριστικό στοιχείο που σχετίζεται με το νερό στην περιοχή αυτή. Στη λίμνη Τριχωνίδα, τον μεγαλύτερο φυσικό ταμιευτήρα νερού στην ευρύτερη περιοχή του Θέρμου και έναν από τους μεγαλύτερους στην Ελλάδα.
Λίμνη που μοιάζει με θάλασσα η Τριχωνίδα, προφανώς λόγω του μεγέθους της. Ίσως σ’ αυτό το χαρακτηριστικό να οφείλεται και η παλαιότερη ονομασία της, “το Πέλαγος της Αιτωλίας”, όπως αποκαλούνταν στους νεότερους χρόνους. Κι όμως είναι λίμνη. Η μεγαλύτερη, καθαρότερη και ομορφότερη λίμνη της Ελλάδας. Ένας τεράστιος, καθάριος υδάτινος όγκος, που εκτείνεται στη γεωγραφική περιοχή των Δήμων Αγρινίου και Θέρμου. Ένα πολύτιμο πετράδι στην καρδιά του ηπειρωτικού κορμού της Ελλάδας, η αδιαμφισβήτητη κυρά στο “Μέγα Αιτωλικό Πεδίο” της αρχαιότητας. Η “μεγάλη άγνωστη” για τον πολύ κόσμο, ή, μάλλον, “η ωραία κοιμωμένη” της φύσης της περιοχής μας, που υπομένει καρτερικά το φιλί της αγάπης που θα την ξυπνήσει από τον ύπνο διαρκείας στον οποίο είναι καταδικασμένη. Έτσι όπως έγινε και με την ωραία κοιμωμένη του παραμυθιού.
Και τότε θα χαραχθεί στα χείλη των ανθρώπων το χαμόγελο και θα διαχυθεί η χαρά που θα σκορπίσει η θεϊκή ομορφιά της και στην ανθρωποκοινωνία της εγγύς περιοχής της, που περιμένει αυτή τη στιγμή. Τη στιγμή που η αξιοποίηση και ανάδειξη του συνόλου των χαρακτηριστικών της λίμνης και της εγγύς αυτής περιοχής, με σεβασμό πάντα στον αειφορικό χαρακτήρα των όποιων παρεμβάσεων, θα επιφέρει και προσπορισμό ωφελημάτων και οικονομικών ανταλλαγμάτων για τους ανθρώπους.
Το γιατί ισχύουν όλα αυτά, σίγουρα δεν χρειάζεται ειδική αναφορά, καθότι είναι χιλιοειπωμένα με ποικίλους μάλιστα τρόπους από πολλούς, ειδικούς και μη, τα πλούσια χαρακτηριστικά της λίμνης και της περιοχής περιμετρικά αυτής. Ωστόσο, επιβάλλεται μια γενική αναφορά στα βασικότερα από αυτά.
Άφθονο και καθαρό νερό, κατ’ αρχάς, που ανανεώνεται συνεχώς από πλήθος πηγαίων υδάτων και αποτελεί πηγή ζωής για πλήθος ειδών του φυτικού και ζωϊκού βασιλείου που αναπτύσσεται μέσα και τριγύρω της λίμνης. Και φυσικά το ίδιο χρήσιμο το νερό της και για τους ανθρώπους, που το χρησιμοποιούν ως πόσιμο, για τις οικιακές τους ανάγκες και για το πότισμα των καλλιεργειών τους. Μέχρι και ιαματικά νερά αναβλύζουν σε ένα σημείο της ακτής της, τόσο πλάι αυτής όσο και στο βυθό της, στοιχείο που αποτελεί τη βάση για την ανάπτυξη ολόκληρης λουτρόπολης στην περιοχή αυτή.
Επιπλέον, η πλούσια γεωμορφολογία, όπως αυτή ξεπροβάλλει μέσα από τη μεγάλη σε ποικιλία εναλλαγή των φυσικών στοιχείων (λοφοπλαγιές, βουνοπλαγιές, μικρότερες και μεγαλύτερες πεδιάδες και κοιλάδες, ρέματα, καταρράκτες, πηγές και άλλα), σε ολόκληρη την παρατριχωνίδια περιοχή, μαζί με το πλούσιο φυτικό και ζωϊκό βασίλειο που διαβιεί σ’ αυτήν, συνυφαίνουν από κοινού το σπάνιου κάλλους φυσικό περιβάλλον της λίμνης και της εγγύς αυτής περιοχής.
Σε συνάφεια μ’ αυτό, πλήθος στοιχείων της πολιτιστικής κληρονομιάς, διάσπαρτα περιμετρικά της λίμνης και αναφερόμενα σε όλη τη γκάμα της μακραίωνης ιστορίας της περιοχής, σε συνδυασμό με τις σύγχρονες ανθρωπογενείς δραστηριότητες και τις δράσεις που υλοποιούνται ή σχεδιάζονται σε αντιστοίχιση με τις σύγχρονες αναγκαιότητες, στην κάλυψη των οποίων είναι δυνατό να φανούν χρηστικά όλα τα προαναφερόμενα, συναποτελούν τα στοιχεία εκείνα που προδιαγράφουν ένα ευοίωνο μέλλον για την παρατριχωνίδια περιοχή και όχι μόνο.
Ένα μέλλον που δεν θα έρθει μόνο του, βέβαια, όπως τίποτα δεν έρχεται μόνο του στη ζωή, αλλά που προϋποθέτει δύσκολο αγώνα, μακροχρόνιες προσπάθειες, – κάποιες από τις οποίες μάλιστα πιθανά να καθίστανται ατελέσφορες κάποιες φορές -, συλλογική προσπάθεια, ισχυρή πολιτική βούληση και πάνω απ’ όλα αδάμαστη θέληση από όσους επιμένουν να ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο τους και δεν παύουν να παλεύουν γι’ αυτό ακατάπαυστα ακόμη και κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες.
Οικολογικός θησαυρός, λοιπόν, η λίμνη μας για τον τόπο μας. Θησαυρός, ο οποίος συνιστά αδιαμφισβήτητα πυλώνα ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής. Και σίγουρα μένουν πολλά ακόμη να γίνουν ώσπου να φτάσουμε στο επιθυμητό σημείο ο θησαυρός αυτός ν’ αποδώσει στο όριο των δυνατοτήτων του αναφορικά με την κάλυψη των ανθρώπινων αναγκών. Όπως και πολλά άλλα θα μπορούσαν να είχαν γίνει νωρίτερα. Επειδή όμως το μέλλον δεν γράφεται ούτε με υποθέσεις που δεν είναι δυνατόν να επιβεβαιωθούν ούτε με τα “εάν” και τα “εφόσον”, ούτε με μεμψιμοιρίες, ένας μόνο δρόμος υπάρχει για το αύριο. Ο δρόμος του αγώνα και της πίστης πως κάθε αγώνας αργά ή γρήγορα δικαιώνεται.
Είναι αλήθεια πως έχουν γίνει στο παρελθόν, και γίνονται και σήμερα, προσπάθειες τόσο από τους φορείς της πολιτείας όσο και από ιδιώτες για την ανάδειξη της λίμνης. Πόσα και ποια είναι αυτά, δεν είναι της ώρας ν’ αναφερθούν εδώ. Ωστόσο, επιβάλλεται μια πολύ σύντομη αναφορά στα πλέον σημαντικά από τα πρόσφατα που αφορούν το τμήμα που αναφέρεται στην εδαφική περιοχή του Δήμου Θέρμου. Κι αυτό λόγω της θεσμικής μου ιδιότητας ως Δημοτικού Συμβούλου Θέρμου και ως υπόμνηση στους πολίτες της ευρύτερης περιοχής του Θέρμου, και ειδικότερα περισσότερο σ’ αυτούς των παραλίμνιων Κοινοτήτων του Δήμου Θέρμου, ότι υπάρχει μέλλον αναφορικά με την αξιοποίηση της λίμνης, που είναι και διακαής πόθος τους. Όπως, εξάλλου, και όλων μας.
Η ολοκλήρωση πρόσφατα της αδειοδότησης της λουτροπηγής Κόκκινο Στεφάνι Μυρτιάς, η εκπόνηση μελέτης για τον καθορισμό της όχθης και παρόχθιας ζώνης στο υπολειπόμενο τμήμα της λίμνης απ’ την πλευρά του Δήμου Θέρμου, στην περιοχή της Μυρτιάς και της Παμφίας και ενδιαμέσως αυτού, η αναμενόμενη άμεσα ένταξη σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα έργου για την αναβάθμιση του Μονοπατιού του Φαραγγιού του Μοκιστιάνου, η χρηματοδότηση μελέτης για την αναγνώριση της ποικιλίας Σαγκουίνι Μυρτιάς ως Προϊόν Ονομασίας Προέλευσης, η δέσμευση για λήψη μέριμνας για υλοποίηση σταδιακά των αποχετευτικών δικτύων σε όλους τους παραλίμνιους οικισμούς, όπως έγινε για αντίστοιχο έργο στο Πετροχώρι, για το οποίο εκπονήθηκαν οι σχετικές μελέτες και το έργο προτάθηκε για ένταξη σε αντίστοιχο χρηματοδοτικό πρόγραμμα, εντάσσονται στις πρόσφατες δράσεις του Δήμου Θέρμου που συντείνουν στον παραπάνω στόχο.
Θα επισημανθούν όμως δύο δράσεις της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας που αναφέρονται συνολικότερα στη λίμνη. Κατ’ αρχάς, βρίσκεται σε εξέλιξη έργο με τίτλο “Μελέτη Ανάπλασης της Παραλίμνιας Ζώνης και Σχεδιασμός Παραλίμνιας Διαδρομής Λίμνης Τριχωνίδας», αντικείμενο της οποίας αποτελεί ο σχεδιασμός παραλίμνιας διαδρομής και αναπλάσεων στο βόρειο και ανατολικό τμήμα της λίμνης από τα Αμπάρια βορειοδυτικά μέχρι τα Σιταράλωνα νοτιοανατολικά σε συνολικό μήκος όχθης 24 χιλιομέτρων, στο πλαίσιο του οποίου προβλέπεται ο σχεδιασμός και η υλοποίηση ενός παραλίμνιου δρόμου ήπιας κυκλοφορίας, του τύπου πεζόδρομου – ποδηλατόδρομου μήκους περί τα 18 χλμ., οδικά έργα</αραλίμνιας διαδρομής με το υφιστάμενο επαρχιακό οδικό δίκτυο και σχεδιασμός μιας σειράς από οικολογικές αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις πρόσβασης προς το υδάτινο μέτωπο της λίμνης και αναψυχής σε 12 επιλεγμένα σημεία του παραλίμνιου δρόμου.
Επιπλέον, βρίσκεται σε εξέλιξη η προετοιμασία του φακέλου του διαγωνισμού ιδεών με απονομή βραβείων για το έργο – μελέτη με τίτλο “Στρατηγική χωροταξική ανάπτυξη της περιοχής της λίμνης Τριχωνίδας”. Η μελέτη, η οποία ξεκίνησε με πρωτοβουλία της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και θα εξελιχθεί με την υποστήριξη και των Δήμων Αγρινίου και Θέρμου, αποτελεί πολύ σημαντικό βήμα για την ανάπτυξη της λίμνης, καθώς αναφέρεται στη στρατηγική ανάπτυξη της ιδιαίτερης σημασίας παραλίμνιας περιοχής της Τριχωνίδας και στη σύνδεση αυτής με τις όμορες Κοινότητες με σκοπό την ανάδειξη του φυσικού της τοπίου, η οποία μπορεί να συντελέσει στην ανάδειξη της ευρύτερης ενδοχώρας των Δήμων Θέρμου και Αγρινίου και στην τόνωση της τοπικής οικονομίας.
Οι παραπάνω πρωτοβουλίες και εξελίξεις, όπως και άλλες που θα μπορούσαν να αναφερθούν, αποδεικνύουν περίτρανα ότι η ελπίδα είναι παρούσα. Κι αυτό δεν είναι κάτι αόριστο, αλλά αποδεικνύεται από συγκεκριμένες δράσεις και πράξεις οι οποίες προέρχονται κυρίως από τους φορείς της πολιτείας, όπως οι προαναφερόμενες, αλλά και από την κοινωνία των πολιτών, είτε αναφερόμαστε σε συλλογικές είτε σε ατομικές πρωτοβουλίες.
Καταληκτικά, η λίμνη Τριχωνίδα, ο οικολογικός αυτός θησαυρός του τόπου μας, ο οποίος αποτελεί αδιαμφισβήτητα πυλώνα ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής, δημιουργεί σε μάς, (στους κατοίκους αλλά και σε όσους έλκουν την καταγωγή τους από την παρατριχωνίδια περιοχή, όπως βέβαια και σε κάθε άλλον που ενδιαφέρεται για την προστασία της φύσης και για την ανάπτυξη με σεβασμό στην αειφορία), το χρέος να τον αναδείξουμε, να τον διαφυλάξουμε και να τον παραδώσουμε ακέραιο στις επόμενες γενιές. Ένα χρέος από το οποίο κανείς δεν έχει δικαίωμα να απέχει.
Ας πιστέψουμε πως αυτό μπορεί να γίνει. Οι φορείς της πολιτείας εργάζονται προς αυτή την κατεύθυνση και αυτό θα γίνει, (λίγο νωρίτερα ή λίγο αργότερα ίσως από ό,τι ο καθένας φαντάζεται πως θα έπρεπε να γίνει και που σίγουρα όλοι μας θα επιθυμούσε να έχει γίνει νωρίτερα), αλλά αυτό που έχει σημασία είναι να γίνει, και θα γίνει. Σε όλους εμάς αναλογεί η υποχρέωση να συμβάλλουμε, ο καθένας όσο μπορεί και με ό,τι μέσο μπορεί, προς αυτή την κατεύθυνση, γιατί από μόνη της η προσπάθεια των φορέων της πολιτείας δεν αρκεί.
Οι ενδεικτικές εικόνες από τη χειμερινή φύση της λίμνης στο βορειοανατολικό τμήμα αυτής, οι οποίες παρατίθενται στη συνέχεια, έχουν ως στόχο απλά να μας υπενθυμίσουν, με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Νερού, ότι η λίμνη μας, η …”Ωραία Κοιμωμένη” του τόπου μας, είναι εκεί, πανέμορφη πάντα, ακόμη και τον ψυχρό χειμώνα!
Είναι εκεί και περιμένει το ξύπνημά της, όπως και στο αντίστοιχο παραμύθι, την “Ωραία του Κοιμώμενου Δάσους”!!
Μόνο που στην περίπτωσή μας ο ρόλος του πρίγκιπα, ο οποίος έδωσε το φιλί της ζωής στην Ωραία Κοιμωμένη του παραμυθιού, ανήκει σε όλους εμάς!!!
Βάρκα στην παραλία της Μυρτιάς στη λίμνη ΤριχωνίδαΠαραλίμνια περιοχή στη λίμνη Τριχωνίδα στον Αη-Λιά ΜυρτιάςΠαραλίμνια κέντρα αναψυχής στη λίμνη Τριχωνίδα, στην περιοχή Αη-Λιας ΜυρτιάςΔεντράκι μόνο στην παραλία των Σιταραλώνων στη λίμνη ΤριχωνίδαΟ δρόμος για τα λουτρά της Μυρτιάς στη λίμνη ΤριχωνίδαΗ παραλία του Φωτμού στη λίμνη ΤριχωνίδαΤο ηλιοβασίλεμα στη λίμνη Τριχωνίδα από τη Θέση Θέας ΠετροχωρίουΑκρολιμνιά στη λίμνη Τριχωνίδα επί της διαδρομής Λουτρά Μυρτιάς – ΣιταράλωναΗ περιοχή της Παμφίας στη λίμνη Τριχωνίδα από τον δρόμο Θέρμο – ΑνάληψηΗ ακρολιμνιά με τα νούφαρα στην παραλία των Σιταραλώνων στη λίμνη ΤριχωνίδαΠαραλία της Μυρτιάς στη λίμνη ΤριχωνίδαΠλατανόφυτο τοπίο στην ακρολιμνιά της λίμνης Τριχωνίδας στη Δογρή
Κατηγορία
Τριχωνίδα
στις
11:00 μ.μ.
|
Δευτέρα 18 Μαρτίου 2019
Μέσω του νέου, σύγχρονου αυτοκινητοδρόμου της Ιόνιας Οδού, φθάνεις πλέον με ταχύτητα και ασφάλεια στην λίμνη Τριχωνίδα. Το μαγικό τοπίο και τα εξαιρετικά τοπικά προϊόντα, από τα ψάρια του γλυκού νερού μέχρι τα κρασιά της περιοχής, αξίζουν να τα γνωρίσει κανείς από κοντά.
Η γιαγιά το είπε με κάθε φυσικότητα. Ο παππούς πάει στο Πέλαγος. Και δεν εννοούσε ότι έφυγε πέρα μακριά για το Ιόνιο, αλλά ότι κατηφόρισε μέχρι την όχθη της Τριχωνίδας, το δικό τους πέλαγος. Έχουν δίκιο, γιατί αυτή η λίμνη, απ’ όπου κι αν την κοιτάξεις, φαντάζει πληθωρική σαν πέλαγος. Και μεγάλη, η πιο μεγάλη από τις λίμνες που βρίσκονται ολάκερες μέσα στην ελληνική επικράτεια. Και πλούσια, κυρίως σε εικόνες, γιατί έχει γύρω της άπειρα σημεία θέας για να την απολαύσεις και να εντυπώσεις στον νου σου ταξιδιωτικές αναμνήσεις. Έτσι που να μοιάζει ότι δεν έκανες ένα ταξίδι, αλλά πολλά.
Ο αυτοκινητόδρομος της Ιόνιας Οδού, σε φέρνει με ταχύτητα και ασφάλεια από το Αντίρριο μέχρι την έξοδο, μετά το Αιτωλικό, προς την παλαιά εθνική οδό Αγρινίου, η οποία εξακολουθεί να βρίσκει επιβλητικό πέρασμα ανάμεσα από τους θεόρατους βράχους της Κλεισούρας, περνά ανάμεσα στις λίμνες Λυσιμαχεία και Τριχωνίδα και διακλαδώνεται προς Παναιτώλιο και Καινούργιο.
Το μοναστήρι της Παναγίας και στο βάθος η Τριχωνίδα από τον Βλοχό
«(…) Και από τους βράχους της Κλεισούρας, κάστρα σαν κυκλώπεια / πέρασα στα νερόχαρα του Αλάμπεη τα γιοφύρια (…)». Αυτά τα γεφύρια του Αλάμπεη με τις 360 καμάρες εξαφανίστηκαν από το σήμερα, αλλά υπάρχουν στο χθες, στη μυθολογία του και στις γκραβούρες των περιηγητών. Ήταν στην πραγματικότητα λιθόκτιστος δρόμος τριών χιλιομέτρων που γεφύρωνε τα πλημμυρισμένα λιβάδια μεταξύ των δύο λιμνών, κατασκευαστικό θαύμα τότε, πρόγονος της θαυμαστής τεχνικής της Ιόνιας Οδού σήμερα.
Στο Καινούργιο πλησιάζεις τη λίμνη στο ύψος της και ακούς την αναπνοή της. Κάποιοι με εσωτερική καλλιτεχνική φλέβα, όπως ο ζωγράφος Απόστολος Χαντζαράς, που μεγάλωσε εδώ στο Καινούργιο, βλέπουν και ακούν περισσότερα και πιο βαθιά μηνύματα: «Η σκηνή υπάρχει εκεί μέσα, βυθισμένη, ξέχωρη απ’ τον επάνω κόσμο. Με πρωταγωνιστές ψάρια, νερόφιδα, την πολιτεία, το τέρας, που μόνο οι ψαράδες είδαν σε ξάστερο ουρανό. Η συμφωνία έκλεισε. Αυτά να μας λένε τα μυστικά τους και εμείς να τα κρατάμε…».
Η θέα στη λίμνη από την Μυρτιά καθώς σουρουπώνει
Οι καλλιτέχνες συγχρόνιζαν, πάντα, την αναπνοή τους με εκείνη της λίμνης εδώ στο Καινούργιο, που είναι η λέξη-κλειδί για να βλέπουν και να ξεκλειδώνουν τη ζωή. Η αρμονία ελκύει την ανθρώπινη ψυχή, ενώ η δυσαρμονία την βασανίζει, ψιθυρίζει ο Βασίλης Παπασάικας δουλεύοντας απομονωμένος στο εργαστήριό του αυτά τα υπέροχα γλυπτά με τη σχεδόν φυσική επιδερμίδα και βάθος. «Όλοι γνωρίζουν τι είναι ωραίο. Είναι ανθρώπινη ανάγκη», λέει, πατώντας παράλληλα με τα χνάρια που άφησε εδώ ο μέντοράς του Χρήστος Καπράλος.
Από την κεντρική πλατεία του Καινούργιου, ο δρόμος αριστερά ανηφορίζει για τον Βλοχό (6 χλμ.) και την ακρόπολη των Θεστιέων (3 χλμ. μετά), χαρίζοντας συνεχώς ωραία θέα προς τη λίμνη, πίσω και δεξιά προς τις καταπράσινες πλαγιές. Η απότομη σιδερένια σκάλα ανεβαίνει από το μοναστήρι του Βλοχού στην κορυφή της ακρόπολης. Από εκεί, ανάμεσα στις θεόρατες πέτρες, ο επισκέπτης ακουμπά το βλέμμα του στα βουνά και το αφήνει να ταξιδέψει μαλακά, σαν ανέφαλο αχλής, κάτω προς τη λίμνη, που από εδώ μοιάζει να κρατά την ανάσα της για να μην αναριγήσει την ακινησία του μεσημεριού.
Περίπατος στις όχθες της λίμνης κοντά στο χωριό Ντουγρί
Για να νιώσεις ξανά την ανάσα της λίμνης από πολύ κοντά, πρέπει να προχωρήσεις έως την Παραβόλα και να ανέβεις στην ακρόπολη του Βουκάτιου, εκεί που διαπλέκονται τα αρχαία τείχη με τους βυζαντινούς τοίχους της Παναγίας του Κάστρου. Αλλά η πιο ωραία επαφή του επισκέπτη με την Τριχωνίδα, συμβαίνει στο Ντουγρί.
Εκεί, στο διαμορφωμένο σκηνικό της ακτής, οι γιγαντιαίοι κορμοί των πλατάνων χρωμάτιζαν με μια αρχέγονη αίσθηση το τοπίο και δημιουργούσαν «παράθυρα» μέσα από τα οποία περνούσαν οι γρήγορες, καμπύλες πορείες των αθλητών του wakeboard, του θαλάσσιου σκι με μια σανίδα, εικόνα προχωρημένου καλοκαιριού μέσα στο φθινόπωρο έως τις παρυφές του χειμώνα. Το πιο νέο πλατάνι έχει ρίξει τα φύλλα του τουλάχιστον διακόσιες φορές.
Θαλάσσιο σκι στην Τριχωνίδα κοντά στο χωριό Ντουγρί
Μετά την Παραβόλα, ο δρόμος αρχίζει να ανηφορίζει προς τον Προυσσό, χαρίζοντας σε αυτόν που θα τον διατρέξει τη δροσιά των τριών καταρρακτών της Νερομάνας (6 χλμ) και τη μουσική του νερού, που γκρεμίζεται από ψηλά, και μετά τις δυνατές εικόνες της λίμνης από την Καλλιθέα –το χωριό του ζωγράφου Γιώργου Σταθόπουλου– 4 χλμ μετά τη Νερομάνα, στις δασωμένες πλαγιές. Όμως, οι ακόμα πιο δυναμικές μνήμες της Αιτωλίας επικεντρώνονται στο Θέρμο.
Μέσα από τη σιωπή των ερειπίων του ιερού λίκνου των Αιτωλών, αναδύονται οι ιδέες της περίφημης Αιτωλικής Συμπολιτείας, της τελειότερης, ίσως, ομοσπονδίας πόλεων που δημιούργησαν οι Έλληνες τον 3ο αιώνα π.Χ., η οποία στηριζόταν στη δημοκρατία, στην ισονομία και στην ισοπολιτεία, θεμελιώδεις αρχές, πάντα επίκαιρες και στον σύγχρονο κόσμο μας. Από τις πιο συναρπαστικές εντυπώσεις του γύρου της Τριχωνίδας.
Κατηγορία
Τριχωνίδα
στις
1:08 μ.μ.
|
Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2019
Ύστερα από διαδρομή 3 περίπου χιλιομέτρων από τα λουτρά της Μυρτιάς προς το βορρά ή κατηφορίζοντας από το Πετροχώρι 3.5 περίπου χιλιόμετρα προς το νότο,σε ήμερη πλαγιά δίπλα στη λίμνη συναντά κανείς το μοναστήρι του »Φωτμού». Το Αγιογραφικό πρόγραμμα του καθολικού του Μοναστηριού, ολοκληρώθηκε το 1589, όπως αναφέρει σχετική τοιχογραφία. Ασφαλώς μπορούμε να συμπεράνουμε, πως το χτίσιμο του καθολικού έγινε μερικά χρόνια νωρίτερα. Το καθολικό, είναι μονόχωρη βασιλική και στηρίζεται με πέτρινες αντιρίδες στα Βόρεια και στα Νότια του κτηρίου. Στα Ανατολικά – Νοτιοανατολικά προβάλλουν τα ερείπια διόροφων κελιών, που φιλοξενούσαν την μοναχική αδελφότητα, όταν αυτή ήταν ακμάζουσα. Το πλακόστρωτο που υπάρχει μπροστά στην είσοδο του Ναού, είναι υπέροχο, ενώ υπέροχες προβάλλουν οι λιγοστές εναπομείνασες Αγιογραφίες, που μαρτυρούν την ύπαρξη κατά τα χρόνια εκείνα του 15-ου αιώνα, υψηλού επιπέδου καλλιτεχνικού και θρησκευτικού αισθητηρίου. Αρχικώς η Μονή, ήταν αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο. Στον Άγιο Γεώργιο έιναι αφιερωμένο και το μικρό ξωκλήσι στα Βόρεια-Βορειοανατολικά του Μοναστηριού, που σε μικρή απόσταση απ΄ το Μοναστήρι, πρέπει να ήταν ένα μικρό μετόχι του. Την άποψη αυτή υπεστήριζε και ο αείμνηστος καθ. Βυζαντινής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, ο Αθανάσιος Παλιούραςκαι ενισχύεται απ΄ το γεγονός πως το εκκλησάκι απ΄ τους ντόπιους λεγόταν ανέκαθεν «ο Κείθε Αη-Γιώργης» κατ΄ αντιδιαστολή πρός τον «δώθε Αη-Γιώργη», που ήταν το Μοναστήρι. Η Μονή είναι σήμερα αφιερωμένη στη Θεοτόκο και πανηγυρίζει στις 8 Σεπτεμβρίου – εορτάζεται το Γεννέσιον της Θεοτόκου.
video Ανδρέας Κουτσοθανάσης – Πληροφορίες: Αθανάσιος Παλιούρας aetolia.gr
Κατηγορία
Τριχωνίδα
στις
12:20 μ.μ.
|
Τρίτη 24 Ιουλίου 2018
Έχουμε απολαύσει τα ηλιοβασιλέματα, το απέραντο γαλάζιο, τις όμορφες ακτές, αλλά αυτή τη φορά… διεισδύουμε στα ενδότερα της μεγαλύτερης λίμνης της Ελλάδος! Όσο όμορφη είναι η Τριχωνίδα... από τους παραλίμνιους δρόμους, τόσο φανταστικός είναι και ο βυθός της με μεγάλη ποικιλία υποθαλάσσιας ζωής και με μια πανδαισία χρωμάτων που θα γοητεύσουν τους λάτρεις των καταδύσεων και όχι μόνο.
Συγκεκριμένα, η λίμνη Τριχωνίδα εκτός από την φυσική της ομορφιά, διαθέτει και μεγάλη βιοποικιλότητα. Η Τριχωνίδα φιλοξενεί 25 είδη ψαριών, 11 από τα οποία είναι ενδημικά στην Ελλάδα. Ένα είδος ψαριού, που απαντάται μόνο στην λίμνη Τριχωνίδα είναι και ο Νανογωβιός, ο οποίος θεωρείται το μικρότερο ψάρι της Ευρώπης. Επίσης, συναντούμε κι άλλα είδη όπως: Υδρομίτσες, τσουρούκλες, κυπρίνια (γριβάδια), λουρογωβιοί, χέλια, γουρνάρες, τριχωβελονίτσες, σαλιάρες, κουνουπόψαρα, γλανίδια.
Διαβάστε σχετικά: Λίμνη Τριχωνίδα: Γνωρίστε το «πέλαγος» της Αιτωλοακαρνανίας
Το πιο δημοφιλές ψάρι φυσικά δεν είναι άλλο από την Αθερίνα, για το οποίο η λίμνη Τριχωνίδα είναι ιδιαίτερα γνωστή καθώς είναι η μόνη λίμνη που διαθέτει το ψάρι αυτό, ενώ την δική του ιστορία έχει και ο Γουλιανός ή Γλανίδι (Silurus aristotelis), που έλαβε το όνομά του προς τιμήν του μεγάλου μας φιλόσοφου Αριστοτέλη. Ήταν ο πρώτος που το περιέγραψε στο βιβλίο του «Ιστορίες των ζώων».
Εκτός αυτού, η λίμνη διαθέτει ιδιαίτερα πλούσια ορνιθοπανίδα καθώς έχουν παρατηρηθεί σε αυτή περισσότερα από 200 είδη πουλιών μερικά από τα οποία ιδιαίτερα σπάνια όπως ο πορφυροτσικνιάς. Τέλος, η Τριχωνίδα αποτελεί μία από τις λίγες περιοχές της Ελλάδας που συναντάται η Βίδρα, ενώ στις όχθες της λίμνης υπάρχουν πανέμορφα δάση από πλατάνια, λεύκες, ιτιές και πικροδάφνες.
Κατηγορία
Τριχωνίδα
στις
2:00 μ.μ.
|
Πέμπτη 28 Ιουνίου 2018
Lake Party για 8η συνεχόμενη χρονιά. Φέτος το Lake Party θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 23 και την Παρασκευή 24 Αυγούστου.
Την Πέμπτη 23 Αυγούστου στη σκηνή του Lake Party θα υποδεχτούμε τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Ένας τραγουδιστής πραγματικά θρύλος…. έχοντας στις πλάτες του μια μακρά ιστορία από τραγούδια που έγιναν επιτυχία, αλλά και από αμέτρητες συνεργασίες με άλλους καλλιτέχνες που έγραψαν ιστορία.
Την Παρασκευή 24 Αυγούστου θα κινηθούμε σε ακόμη πιο δυνατούς ρυθμούς… σε ρυθμούς Eurovision. Υποδεχόμαστε λοιπόν την αγαπημένη Ελένη Φουρέιρα η οποία φέτος, συμμετείχε στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision με το τραγούδι «Fuego». Η εκπληκτική της ερμηνεία έφερε στην Κύπρο την 2η θέση!
Στη σκηνή του Lake Party θα υποδεχτούμε τους εκθαμβωτικούς KOZA MOSTRA. Άλλο ένα συγκρότημα που είχε την ευκαιρία να ζήσει από κοντά την μοναδική εμπειρία της Eurovision. Στη συνέχεια την σκυτάλη παίρνουν οι Djs & producers MAD M.A.C. οι οποίοι έχουν κάνει αισθητή την παρουσία τους τα τελευταία χρόνια στην εγχώρια και παγκόσμια DJ scene.
Φυσικά, από το Lake Party δεν θα λείψει και ο resident dj του Lake Party Νick Katsigiannis.
Ο διοργανωτής Γιώργος Λάμπρης, κατά τη σημερινή παρουσίαση του προγράμματος Πηγή: sinidisi.gr
Κατηγορία
Τριχωνίδα
στις
7:20 π.μ.
|
Κυριακή 27 Μαΐου 2018
Κι εκεί που τα ηλιοπαιχνιδίσματα, το κρυφτούλι του ήλιου με τα σύννεφα, πάνω από το Πέλαγος της Αιτωλίας, τη λίμνη Τριχωνίδα, έφταναν στο τέλος τους, καθώς ελάχιστα λεπτά απέμεναν ακόμη ως το ηλιοβασίλεμα, ο ήλιος ξεπρόβαλε δειλά δειλά πίσω από ένα βαρύ σύννεφο και είπε να κοιταχτεί για τελευταία φορά αυτή τη μέρα στον καθρέφτη της μεγάλης λίμνης.
Κι ήταν τέτοια η όψη του, καθώς μια άκρη από το σύννεφο τον κάλυπτε μερικώς, και τόσο θερμό το πρόσωπό του, αφού είχε γίνει ήδη κατακόκκινο από το ζωηρό παιχνίδισμα, που ήταν λες και χαμογελούσε γλυκά στην πλάση που αποχαιρετούσε. Μόλις έστρεψε, λοιπόν, το σπινθηροβόλο αλλά αδύναμο, λόγω του προχωρημένου της ώρας, βλέμμα του προς τη μεριά της λίμνης, ήταν σαν ένα ολόφωτο χαλί να ξεδιπλώθηκε, μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, στην απέραντη γαλάζια νερένια επιφάνεια δημιουργώντας έναν πύρινο διάδρομο που διέσχιζε τη λίμνη σε ολόκληρο το μήκος της με κατεύθυνση από τη δύση προς την ανατολή.
Κι αμέσως το γαλάζιο της λίμνης άλλαξε χρωματισμό και ντύθηκε στα χρώματα του ουρανού, που αυτή την ώρα απαρτιζόταν από ποικίλες αποχρώσεις του πορτοκαλί και του γκρι, ενώ και τα βουνά τριγύρω πήραν μια μαγευτική γκριζωπή απόχρωση. Και φάνταζε σαν ουρανός, λίμνη και γη τριγύρω ν’ αποχαιρετούν με κάθε επισημότητα τον βασιλιά του ουρανού και της γης. Σαν έκφραση ευγνωμοσύνης προς τον ζωοδότη ήλιο που χωρίς τη δική του παρουσία δεν θα είχαν καμία ομορφιά.
Ήταν μάλιστα τόση η σαγήνη που εξέπεμπαν αυτή την ώρα τα φυσικά στοιχεία στη γη κάτω και στον ουρανό πάνω, η λίμνη και τα βουνά τριγύρω της κάτω, και ο ουρανός, τα σύννεφα και ο ήλιος πάνω, που το σκηνικό φάνταζε σαν ο χρόνος να σταμάτησε για κάποιες στιγμές και γη κι ουρανός από κοινού να προσπαθούσαν να δελεάσουν τον ήλιο να μείνει έστω για λίγο ακόμη κοντά τους.
Ο ήλιος όμως δε βολεί, καθώς πρέπει σε λίγο να έχει περάσει την κορυφογραμμή των Ακαρνανικών και να συνεχίσει το ταξίδι του πάνω από την ανοιχτή θάλασσα του Ιονίου κι ακόμη πέρα ως την άλλη άκρη της γης και μέσα σε λίγες ώρες να ξαναβρεθεί πάλι εδώ την επαύριο, ακριβώς την ορισμένη ώρα, στο αέναο ταξίδι του που χαρίζει απλόχερα τη ζωή στην πλάση. Γι’ αυτό δεν χωρά καμία καθυστέρηση.
Κι έτσι, σε λίγο μόλις ο φωτεινός δίσκος χάνεται πίσω στον ορίζοντα το μαύρο πέπλο της νύχτας, που επελαύνει γοργά αμέσως με την αποχώρηση του ήλιου, θα καλύψει τη γη των Αιτωλών απ’ άκρη σε άκρη και μόνο ο ουρανός θα παραμείνει περίλυπος ν’ ατενίζει για λίγο ακόμα τον ήλιο που όσο απομακρύνεται προς τη μεγάλη θάλασσα του Ιονίου συνεχίζει να βάφει ακόμα, αν και όλο και πιο θαμπά και αδυνατισμένα πλέον, τον ουράνιο θόλο, ωσότου χαθεί τελείως και η τελευταία ηλιαχτίδα και τ’ αστέρια πάρουν τη θέση τους στο ουράνιο στερέωμα.
Η εικόνα όμως είναι τόσο μαγευτική, τα χρώματα τόσο έντονα και η σαγήνη της φύσης τόσο ελκυστική, που ακόμα κι όταν το σκοτάδι καλύψει τη Θέση Θέας Πετροχωρίου, από όπου καταγράφηκαν και οι προβαλλόμενες εικόνες μια ανοιξιάτικη μέρα, εκεί όπου καθείς που θα έχει την τύχη να βρεθεί νιώθει ότι εξουσιάζει ολόκληρη τη μεγάλη λίμνη, η στιγμή αποτυπώνεται βαθιά μέσα του και την κουβαλά ως πολύτιμο εφόδιο που ηρεμεί το νου και ημερεύει την ψυχή.
Μια εικόνα σπάνια, μια αίσθηση μοναδική, μια έλξη μυστηριακή, στοιχεία όλα τους περιζήτητα και σπάνια που μπορεί να τα συναντήσει μαζεμένα όποιος βρεθεί στο Πετροχώρι Θέρμου, στον φυσικό εξώστη προς τη μεγάλη λίμνη, την Τριχωνίδα, την κατάλληλη στιγμή.
Εκεί κατά το λιόγερμα! Την ώρα του καθημερινού αποχαιρετισμού του ήλιου στη μαγευτική λίμνη Τριχωνίδα, στην κυρά της Αιτωλίας στο «Μέγα Αιτωλικό Πεδίο» της αρχαιότητας. Για να βιώσει τη μοναδική αίσθηση που παρέχει αυτό το υπερθέαμα της φύσης από εκεί. Από το γοητευτικό οροπέδιο που ο ιστορικός Πολύβιος αποκαλεί «των Θερμίων πεδίον». Από το Πετροχώρι, τον εξώστη στη λίμνη Τριχωνίδα, και ειδικότερα από την ειδικά διαμορφωμένη Θέση Θέας προς τη λίμνη κατάνακρα του οροπεδίου του Θέρμου.
Να βρεθεί εκεί για ν’ απολαύσει ένα ηλιοβασίλεμα από τα πολλά αντίστοιχα που συμβαίνουν τόσο ίδια μα και τόσο διαφορετικά την κάθε ημέρα του χρόνου σ’ αυτή την ξεχωριστή μα και τόσο άγνωστη γωνιά της ενδοχώρας.
Δεν αποτελεί, βέβαια, αυτό το στοιχείο το μοναδικό κίνητρο για να επιδιώξει κάποιος να βρεθεί στο Θέρμο, στην καρδιά της Αιτωλίας, καθώς εδώ θα του δοθεί η ευκαιρία ν’ απολαύσει τα πολλαπλά θέλγητρα της πολυπρόσωπης θερμιώτικης φύσης και των πληθωρικών μνημείων του πολιτισμού της
Αλλά ακόμη και μόνο το να βιώσει κάποιος το ηλιοβασίλεμα εδώ θα αρκούσε ως στοιχείο για να επισκεφθεί το Θέρμο. Γιατί τέτοιες στιγμές δεν είναι δυνατό ν’ αποδοθούν πετυχημένα με τον λόγο. Τέτοιες στιγμές πρέπει κάποιος να τις ζήσει. Να τις κάνει βίωμα.
Ένα βίωμα από ένα διαφορετικό ηλιοβασίλεμα στην ενδοχώρα! Ένα ονειρικό ηλιοβασίλεμα στη μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας, στη μυθική γη των Αιτωλών!! Το ηλιοβασίλεμα που σπάει τον μύθο των μοναδικών ηλιοβασιλεμάτων στις ελληνικές θάλασσες!!!
Κατηγορία
Τριχωνίδα
στις
10:20 μ.μ.
|
Παρασκευή 20 Απριλίου 2018
O Ψηλόβραχος είναι ένα από τα πιο ιστορικά χωριά της ορεινής Τριχωνίδας. Το χωριό εκτάσεως 6.727 τμ, βρίσκεται στα σύνορα Αιτωλοακαρνανίας και Ευρυτανίας, δίπλα στην γέφυρα της Επισκοπής που ενώνει τους δύο νομούς και υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Αγρινίου.
Σύμφωνα με τον ιστορικό, ερευνητή και Γάλλο φιλέλληνα Πουκεβίλ το χωριό ονομάζονταν “Σοβολάκο” και διετέλεσε έδρα του πάλαι ποτέ ομώνυμου Δήμου. Πρόκειται για ένα φυσικό ταμπούρι που είναι χτισμένο στις παρυφές της Τσόκας σε υψόμετρο 330 μετρών και έχει 80 μόνιμους κατοίκους. ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΣΟΚ: Νεκρός Ναυπάκτιος επιχειρηματίας από ηλεκτροπληξία στην πισίνα
Η χωροταξία του χωριού είναι κάθετη από ψηλά προς τα κάτω αποτελείται από τους Οικισμούς Αγία Δευτέρα, Κρύα Βρύση, τον Ψηλόβραχο και την Γέφυρα. Επίσης το χωριό φημίζεται για την σπηλιά του ήρωα Καραϊσκάκη καθώς και για την ξακουστή πηγή της Σάγδαρης, όπου γίνεται στις 6 Αυγούστου, το ετήσιο μεγάλο αντάμωμα όλων των κατοίκων των όμορων χωριών, όπως του Αγαλιανού, της Χαράστης και της Επισκοπής.
Το εκκλησάκι γιορτάζει στις 6 Μαΐου και αποτελεί πόλο έλξης για τους ντόπιους και όχι μόνο σε μια διαδρομή μέσα στη φύση και με μια θέα που γαληνεύει και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη.
