Ο Μένιος Σακελλαρόπουλος φωτίζει την περίπτωση του Γιώργου Μασούρα, που από την Αμφιλοχία, τη Δ΄ Εθνική και τα αλώνια, λάμπει στον Ολυμπιακό και την Εθνική!
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΕΝΙΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ
Οι ιστορίες που κρύβονται πίσω από το ποδόσφαιρο είναι πολλές φορές απίθανες. Γιατί πίσω από τους λαμπερούς παίχτες με τα διάπλατα χαμόγελα, τα ακριβά ρούχα και αυτοκίνητα και το πλήθος θαυμαστών, υπάρχουν παιδιά που έφτυσαν αίμα για να φτάσουν ως εκεί. Παιδιά που νίκησαν τη μοίρα τους και κέρδισαν τη ζωή, παιδιά που έκαναν την υπέρβαση με πίστη μοναχού και προσήλωση μονομάχου.
Εντάξει, δεν είναι… Ριβάλντο ο Γιώργος Μασούρας, δεν έμενε σε φαβέλες και δεν περπατούσε χιλιόμετρα για να πάει να προπονηθεί.
Όμως οι υπερβάσεις του είναι μοναδικές κι η περίπτωσή του μπαίνει στα ξεχωριστά stories του αθλητισμού. Και δεν καμαρώνει μόνο ο ίδιος, η οικογένειά του και ο Ολυμπιακός πλέον αλλά και ολόκληρη η Αιτωλοακαρνανία!
Στο χωριό του, την περήφανη Κεχρινιά, δώδεκα χιλιόμετρα από την Αμφιλοχία, μεγάλωνε με ένα όνειρο. Να βρεθεί κάποτε σε ένα μεγάλο γήπεδο και να τον βλέπει κόσμος, να φωνάζει το όνομά του, να τον αποθεώνει! Κι έμεινε ξάγρυπνος εκείνη τη μέρα που έκανε το ντεμπούτο του στην ομάδα του χωριού του, την Ομόνοια, αφού η παρθενική του εμφάνιση συνοδεύτηκε κι από γκολ.
Όμως ο τόπος του Γιώργου Μασούρα έβγαζε κτηνοτρόφους, όχι ποδοσφαιριστές. Αλλά το… μυστικό του Βάλτου σιγόβραζε στην ψυχή του. Ήθελε να τα καταφέρει, να βγει από τα στενά όρια του χωριού, εκεί που βρέθηκαν τα ίχνη της αρχαίας Μπελιχρηνιάσσας, μίας από τις πέντε πόλεις του αρχαίου κράτους της Αμφιλοχίας. Στα ερείπια του φρουρίου Γλας αλλά και πιο δίπλα, στον μεγάλης αρχαιολογικής αξίας μυκηναϊκό τάφο, άφηνε τα όνειρά του να καλπάσουν.
Κι όταν στα 16 του βρέθηκε στην Αθήνα, σκέφτηκε ότι κάτι μπορεί να γίνει παίζοντας στους νέους του Απόλλωνα.
Έπαιρνε και τα γράμματα κι ήταν καλός μαθητής και έξυπνος, κι όταν πέρασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία οι δικοί του σκέφτηκαν ότι αυτός είναι ο δρόμος του. Έκαναν λάθος, αφού το πάθος του για το ποδόσφαιρο δεν έσβησε ποτέ. Ίσα-ίσα. Φούντωσε! Και με τη βοήθεια ενός συμφοιτητή του βρέθηκε στον Ηλυσιακό, ομάδα Τέταρτης Εθνικής. Οι προπονητές, ο Σάκης Δέδες αλλά και ο Δημήτρης Παπασπύρου, κάτι βλέπουν στον μικρό και του δίνουν ευκαιρίες, κι ας μην είχε παραστάσεις από τέτοια κατηγορία. Κι όταν η ομάδα ανεβαίνει στην Τρίτη Εθνική, ο πιτσιρίκος από την Κεχρινιά, στα 19 του πλέον, γίνεται βασικός και αναντικατάστατος, βοηθώντας σημαντικά το παλιό κανόνι της ομάδας, τον Ηλία Κάμπα.
Οι εμφανίσεις του αλλά και η σοβαρότητά του τράβηξαν αμέσως πολλά βλέμματα και το όνομά του βρέθηκε σε πολλά μπλοκάκια «κατασκόπων». Έτσι το καλοκαίρι του 2014, στα 20 χρόνια του, παίρνει μεταγραφή στον Πανιώνιο που έψαχνε ταλέντα.
Του φαινόταν σαν όνειρο όταν μερικές εβδομάδες αργότερα, στις 25 Αυγούστου, κάνει ντεμπούτο στη Σούπερ Λίγκα και στο παιχνίδι με τον Εργοτέλη.
Κι εκείνο το ζεστό καλοκαιρινό βράδυ δεν έκλεισε μάτι. Το πιτσιρίκι από την Κεχρινιά Αμφιλοχίας έπαιρνε το βάπτισμα του πυρός στη μεγάλη κατηγορία! Όνειρο και θαύμα!
Ο δάσκαλος μπορούσε να περιμένει, ο ποδοσφαιριστής όχι! Πέφτει με τα μούτρα στη σκληρή δουλειά γιατί ξέρει καλά ότι είναι μόνο η αρχή κι αν δεν δουλέψει σκληρά θα μείνει στάσιμος.
Η βελτίωσή του είναι θεαματική! Μέσα σε δύο σεζόν ο Πανιώνιος του δίνει νέο συμβόλαιο. Ούτε αυτό φρέναρε το ασίγαστο πάθος του και το έδειχνε στο χορτάρι. Πετούσε το παιδί από την Αιτωλοακαρνανία! Κι άρχισε πια να τον μαθαίνει όλος ο κόσμος, ανακαλύπτοντας ένα σπουδαίο ταλέντο με γρήγορα πόδια και μυαλό, σπάνιο!
Κι αν τα σύνορα της Κεχρινιάς ήταν στενά για τον Γιώργο Μασούρα, το ίδιο στενά έγιναν και στη Νέα Σμύρνη! Το παιδί από το τοπικό και την Ομόνοια, την ομάδα του χωριού του βρέθηκε στο στόχαστρο του Ολυμπιακού, που ήταν σίγουρος για την επιλογή του.
Τους επιβεβαίωσε πλήρως! Πήρε φανέλα βασικού, ξεκινώντας πια νέα όνειρα. Κι αυτή τη σεζόν, την πιο σημαντική της έως τώρα καριέρας του, έφτασε τα 10 γκολ στο πρωτάθλημα, δείχνοντας τα σπουδαία προσόντα του.
Άνοιξε μάλιστα και την πόρτα της Εθνικής ομάδας -πριν τη μεταγραφή του στον Ολυμπιακό- με την περηφάνια των δικών του να ξεχειλίζει.
Γιατί ο δάσκαλος διδάσκει τρόπους και στα υπόλοιπα νέα παιδιά. Ότι αν κυνηγάς τα όνειρά σου, αν έχεις πίστη και δουλεύεις πολύ, μπορείς να εκπληρώσεις όσα σκέφτεσαι.
«Θα ήθελα να πω σε όλα τα παιδιά που αρχίζουν τώρα να ασχολούνται με το ποδόσφαιρο ότι θα πρέπει να έχουν υπομονή, να δουλεύουν καθημερινά γι’ αυτό που αγαπούν και αργά ή γρήγορα θα έρθει η καταξίωση που περιμένουν. Επίσης, θα ήθελα όλοι οι αθλητές να αγωνίζονται και εκτός γηπέδων, καθώς υπάρχουν προβλήματα μεγαλύτερα από αυτά που θεωρούν αυτοί μεγάλα και αυτό να το έχουν πάντα στο μυαλό τους».
Ο ίδιος ομολογεί ότι νιώθει ευλογημένος. Τώρα τα όνειρά του μεγάλωσαν κι άλλο. Τα έχτισε ο ίδιος με τρομερή συνέπεια, σπάζοντας τα στενά όρια του τόπου του.
thecaller.gr
