Ποιοι ήταν οι δύο ληστές που σταυρώθηκαν δίπλα στον Ιησού Χριστό

Με όσα μέσα διαθέτουν οι επιστήμονες στην σημερινή εποχή, με την τεχνολογία να είναι σύμμαχος και τις συνεχόμενες αρχαιολογικές ανακαλύψεις που έρχονται στην επιφάνεια ανά τακτά χρονικά διαστήματα, προσπαθούν να βγάλουν προς τα έξω όλο και περισσότερα κομμάτια γύρω από τη παρουσία το Χριστού.

Ένα από αυτά είναι το σημαντικό κομμάτι της σταύρωσης και ποιο ήταν οι δύο κρατούμενοι που σταυρώθηκαν μαζί του.

Μαζί με το Χριστό σταυρώθηκαν ένας καλός και ένας κακός κλέφτης. Στη Καινή Διαθήκη απλά αναφέρονται, χωρίς να γίνεται ευρύτερη παρουσίασή τους.
Ερευνητές προσπάθησαν να βρουν ποιοι ήταν δίπλα στο Χριστό, τα εγκλήματά τους και τις τελευταίες τους στιγμές.

Οι δύο ληστές παρότι ήταν δίπλα στις τελευταίες στιγμές του Υιού του Θεού, αναφέρονται μόνο στο απόκρυφο Ευαγγέλιο του Νικόδημου (το οποίο δεν αποδίδεται στον Νικόδημο των Γραφών, τον Φαρισαίο που ως μέλος του Μεγάλου Συνεδρίου υπερασπίστηκε τον Ιησού, αλλά σε μεταγενέστερο ανώνυμο συντάκτη) και τις αποκαλούμενες Πράξεις Πιλάτου: «καὶ Δυσμᾶς καὶ Γέστας οἱ δύο κακοῦργοι συσταυρωθήτωσάν σοι και αλλού ὄνομα αὐτῷ ᾖν Γίστας, ὁ δὲ ἐκ δεξιῶν ἐσταυρωμένος ὀνόματι Δυσμᾶς».



Οι δυο ληστές που πλαισίωναν τον Θεάνθρωπο στον Σταυρό του Μαρτυρίου ήταν ο Δυσμάς και ο Γεστάς (ή Γέστας ή Στέγας). O Δυσμάς έδειξε όπως θυμόμαστε μεταμέλεια πριν εκπνεύσει και είπε το περιβόητο «μνήσθητί μου, κύριε», ενώ ο Γεστάς συνέχισε να χλευάζει τον Σωτήρα, μένοντας αμετανόητος.

Ο Δυσμάς δεν ήταν πρώτη φορά που συναντούσε το Χριστό. Όταν η Παναγία μαζί με τον Ιωσήφ και το θείο βρέφος πάνω σε ένα γαιδουράκι, πηγαίνανε στην Ιερουσαλήμ, η συμμορία του Δυσμά προσπάθησε να τους κλέψουν. Όταν όμως αντίκρυσε το θείο βρέφος, είδε μια λάμψη γύρω του, και απαγόρευσε στους ληστές να τους επιτεθούν.

Γεμάτη ευγνωμοσύνη προς τον καλό ληστή, η Θεοτόκος του είπε: «Γνώριζε ότι το παιδί αυτό θα σε ανταμείψει με ανταμοιβή μεγάλη, επειδή εσύ σήμερα τον προστάτευσες». Τριάντα τρία χρόνια αργότερα, ο ίδιος άνθρωπος κρεμιόταν στον σταυρό για τα εγκλήματά του, στα δεξιά του Χριστού. Το όνομά του ήταν Δυσμάς! Και βλέποντας δίπλα του τον αναμάρτητο Ιησού, μετανόησε για κάθε κακό που είχε κάνει στη ζωή του.

Ο Γέστας ήταν από τους σκληρότερους ληστές, βίαζε τις γυναίκες που συναντούσε στο δρόμο, τις έκοβε τα στήθη, ενώ αναφέρεται σε ρωμαικά έγγραφα, ότι είχε τη συνήθεια να πίνει ανθρώπινο αίμα. Μέχρι και την τελευταία στιγμή χλεύαζε τον Χριστό, αλλά ακριβώς την ώρα που ξεψυχούσε ζήτησε τη συγχώρεση από το Θεό, δείχνοντας μεταμέλεια.

Ο Δυσμάς ήταν ιδιοκτήτης πανδοχείου, είχε φυλακιστεί πολλές φορές για κλοπές, αλλά αναφέρεται ως δίκαιος γιατί μοίραζε φαγητό στους ελεούντες ένω φρόντιζε για την ταφή των φτωχών. Κέρδισε τη σωτηρία, ζητώντας πάνω στο Σταυρό την συγχώρεση, μετανοώντας για τα εγκλήματά του.

Μεγάλη Παρασκευή – Τα άγια πάθη του Κυρίου

Την Μεγάλη Παρασκευή, στέλνεται ο Ιησούς δέσμιος από τον Καϊάφα στον τότε ηγεμόνα της Ιουδαίας Πόντιο Πιλάτο. Αυτός, αφού Τον ανέκρινε με πολλούς τρόπους και αφού ομολόγησε δυο φορές ότι ο Ιησούς είναι αθώος, έπειτα, για να ευχαριστηθούν οι Ιουδαίοι, τον καταδικάζει σε θάνατο• και αφού τον μαστίγωσε σαν δραπέτη δούλο τον Δεσπότη των όλων, Τον παρέδωσε για να σταυρωθεί.

Εορτολόγιο– Από ’κει και πέρα ο Ιησούς, αφού παραδόθηκε στους στρατιώτες, γυμνώνεται, φοράει κόκκινη χλαμύδα, στεφανώνεται με ακάνθινο στεφάνι, κρατάει κάλαμο σα σκήπτρο, προσκυνείται χλευαστικά, φτύνεται και χτυπιέται στο πρόσωπο και στο κεφάλι. Μετά, φορώντας πάλι τα ρούχα του και βαστάζοντας το Σταυρό, πηγαίνει προς τον Γολγοθά, τον τόπο της καταδίκης και εκεί, γύρω στην Τρίτη ώρα της ημέρας, σταυρώνεται μεταξύ δυο ληστών, βλασφημείται από αυτούς που είχαν πάει στον Γολγοθά μαζί του, μυκτηρίζεται από τους αρχιερείς, ποτίζεται από τους στρατιώτες με ξύδι ανακατεμένο με χολή.

Γύρω στην ενάτη ώρα, αφού βγάζει πρώτα φωνή μεγάλη, και λέει: «Τετέλεσται», εκπνέει «ο αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου», την ώρα κατά την οποία σφάζονταν, σύμφωνα με τον νόμο, ο πασχαλινός αμνός, ο οποίος καθιερώθηκε ως έθιμο στους Ιουδαίους, προτυπώνοντας τον Εσταυρωμένο Χριστό, πρίν από 1043 χρόνια.

Το δεσποτικό αυτό θάνατο και η άψυχη κτίση, πενθώντας, τον τρέμει και αλλοιώνεται από το φόβο αλλά ο Δημιουργός της κτίσεως ακόμα και όταν είναι νεκρός, λογχίζεται την ακήρατη πλευρά Του και ρέει απ’ αυτή αίμα και νερό. Τέλος, κατά τη δύση του ηλίου, έρχεται ο Ιωσήφ από Αριμαθείας και ο Νικόδημος μαζί με αυτόν, και οι δυο κρυφοί μαθητές του Ιησού, αποκαθηλώνουν από το Σταυρό το πανάγιο του διδασκάλου σώμα, το αρωματίζουν, το τυλίγουν με καθαρό σεντόνι και αφού το έθαψαν σε καινούργιο τάφο, κυλούν στο στόμιο του μεγάλο λίθο.

Αυτά τα φρικτά και σωτήρια πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού επιτελούμε σήμερα και εις ανάμνηση αυτών παραλάβαμε από αποστολική διαταγή, τη νηστεία της Παρασκευής.

Απολυτίκιο:
Ήχος πλ. δ’.
Ότε οι ένδοξοι Μαθηταί, εν τω νιπτήρι του Δείπνου εφωτίζοντο, τότε Ιούδας ο δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας εσκοτίζετο, και ανόμοις κριταίς, σε τον δίκαιον Κριτήν παραδίδωσι. Βλέπε χρημάτων εραστά, τον διά ταύτα αγχόνη χρησάμενον, φεύγε ακόρεστον ψυχήν την Διδασκάλω τοιαύτα τολμήσασαν. Ο περί πάντας αγαθός, Κύριε δόξα σοι.

 πηγη vimaorthodoxias.gr

24 Απριλίου- Γιορτή σήμερα: Μεγάλη Τετάρτη – Της αλειψάσης τον Κύριον μύρω

24 Απριλίου- Γιορτή σήμερα: Μεγάλη Τετάρτη – Της αλειψάσης τον Κύριον μύρω
Γυνή, βαλούσα σώματι Χριστού μύρον, Την Νικοδήμου προύλαβε σμυρναλόην.
Κατά την Μεγάλη Τετάρτη επιτελούμε ανάμνηση του γεγονότος της αλείψεως του Κυρίου με μύρο από μια πόρνη γυναίκα. Επίσης φέρεται στη μνήμη μας, η σύγκλιση του Συνεδρίου των Ιουδαίων, του ανωτάτου δηλαδή Δικαστηρίου τους, προς λήψη καταδικαστικής αποφάσεως του Κυρίου, καθώς και τα σχέδια του Ιούδα για προδοσία του Διδασκάλου του.

Εορτολόγιο– Δύο μέρες πριν το Πάσχα, καθώς ο Κύριος ανέβαινε προς τα Ιεροσόλυμα, κι ενώ βρισκόταν στο σπίτι στου λεπρού Σίμωνα, τον πλησίασε μια πόρνη γυναίκα κι άλειψε το κεφάλι Του με πολύτιμο μύρο. Η τιμή του ήταν γύρω στα τριακόσια δηνάρια, πολύτιμο άρωμα και γι’ αυτό οι μαθητές την επέκριναν και περισσότερο απ’ όλους ο Ιούδας.

Γνώριζαν οι μαθητές καλά πόσο μεγάλο ζήλο έδειχνε πάντοτε ο Χριστός για την ελεημοσύνη προς τους φτωχούς. Ο Χριστός όμως την υπερασπίσθηκε, για να μην αποτραπεί απ’ το καλό της σκοπό. Ανέφερε μάλιστα και τον ενταφιασμό Του, προσπαθώντας να αποτρέψει τον Ιούδα από τη προδοσία, αλλά μάταια. Τότε απέδωσε στη γυναίκα την μεγάλη τιμή να διακηρύσσεται το ενάρετο έργο της σε ολόκληρο την οικουμένη.

Ο Ιερός Χρυσόστομος υποστηρίζει ότι δύο ήταν οι γυναίκες που άλειψαν με μύρο τον Κύριο. Οι τρεις πρώτοι Ευαγγελιστές αναφέρουν μια και την ίδια γυναίκα, που πήρε την ονομασία πόρνη. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης όμως κάνει λόγο για άλλη γυναίκα, αξιοθαύμαστη και σεμνή, τη Μαρία την αδελφή του Λαζάρου, που άλειψε τα άχραντα πόδια Του σκουπίζοντας τα με τις τρίχες των μαλλιών της.

Απολυτίκιον:
Ήχος πλ. δ’.
Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός, και μακάριος ο δούλος, ον ευρήσει γρηγορούντα, ανάξιος δε πάλιν, ον ευρήσει ραθυμούντα. Βλέπε ούν ψυχή μου, μη τω ύπνω κατενεχθής, ίνα μη τω θανάτω παραδοθής, και της βασιλείας έξω κλεισθής, αλλά ανάνηψον κράζουσα· Άγιος, Άγιος, Άγιος ει ο Θεός, διά της Θεοτόκου ελέησον ημάς.



 πηγη vimaorthodoxias.gr

ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ:Τι θα δούμε τη βραδιά της Μ.Παρασκευής

Με τρόπο ξεχωριστό ετοιμάζεται η πόλη να ζήσει την κορύφωση του θείου δράματος τη Μεγάλη Παρασκευή.

Σύμφωνα με τα όσο μπορέσαμε να συλλέξουμε,η περιφορά των δύο επιταφίων των αντίστοιχων κεντρικών ενοριών της Αγίας Παρασκευής και του Αγίου Δημητρίου,θα ακολουθήσουν κοινή πορεία,όπως συμβαίνει όλα τα χρόνια.

Ο επιτάφιος της Αγίας Παρασκευής,συναντά αυτόν του Αγίου Δημητρίου,έξω από τον Μητροπολιτικό Ναό και ακολουθώντας κοινή πορεία από  φτάνουν στο Ενετικό λιμάνι της Ναυπάκτου.Της πομπής προηγείται η  Παπαχαραλάμπειος δημοτική φιλαρμονική υπό τη διεύθυνση του αρχιμουσικού Δημήτρη Αμπατζή.

Καθ’ολη τη διάρκεια του τελετουργικού,η Μικτή χορωδία Ναυπάκτου υπο τη διεύθυνση του μαέστρου της Τοντόρ Καμπακτσίεβ και η καλεσμένη ερμηνεύτρια-σοπράνο Μαρία Κρούσκου,θα αποδώσουν ύμνους της Μεγάλης Παρασκευής ενώ στο πιάνο θα βρίσκεται ο μουσικός Βασίλης Ακριβός.

Oι δύο επιτάφιοι,διασχίζοντας το καλντερίμι δυτικά του λιμανιού,θα κατέλθουν στο νότιο τμήμα του όπου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγ.Βλασίου κ. Ιερόθεος θα απευθύνει το θεολογικό μήνυμα της ημέρας

Από νωρίς,ανάβουν οι φωτιές στις πολεμίστρες του λιμανιού ανατολικά και δυτικά, με στουπιά και εύφλεκτο υγρό μέσα σε ειδικό δοχείο,η θάλασσα του  λιμανιού γεμίζει με αναμμένα φαναράκια,στον νυχτερινό πένθιμο ουρανό αφήνονται δεκάδες λευκά φωτιζόμενα μπαλόνια συμβολίζοντας τις ψυχές των ανθρώπων ενώ τα βεγγαλικά που πέφτουν στον ουρανό με το πέρασμα των επιταφίων, συμβολίζούν την συντριπτική νίκη του Χριστού δια της Αναστάσεώς του, απέναντι στο σκοτάδι και το θάνατο

Με αυτόν τον τρόπο,(την κοινή πορεία των Επιταφίων) γιορτάζεται  η Μεγάλη Παρασκευή στη Ναύπακτο δεκαετίες ολόκληρες με τις φωτιές που έβαζαν στις πολεμίστρες του,οι ψαράδες από τη δεκαετία του 50.

Η Ναύπακτος και φέτος φιγουράρει πολύ ψηλά στις προτιμήσεις των επισκεπτών,με τις κρατήσεις των ξενοδοχείων να αγγίζουν την πληρότητα ,καθιστώντας την ανάμεσα στους κορυφαίους Πασχαλινούς προορισμούς.

Όσοι δεν το έχετε ζήσει,απλά πρέπει να την επισκεφθείτε !

nafpaktianews

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ: O Νυμφίος της Εκκλησίας και η παραβολή των Δέκα Παρθένων

Εἶναι σημαντικό νά ἐπαναλάβουμε ὅτι ὅ,τι περιγράφουν τά Εὐαγγέλια τῶν Μεγάλων αὐτῶν Ἡμερῶν, ἀφοροῦν ὅσα εἶπε καί ὅσα ἔκανε καί ὅσα ἔπαθε ὁ Χριστός μετά τήν Εἴσοδό Του στά Ἱεροσόλυμα, κατά τήν τελευταία ἑβδομάδα τῆς ἐπίγειας παρουσίας Του.

Σήμερα τό βράδυ, θά ἀκούσουμε στό Εὐαγγέλιο τοῦ Ὄρθρου τά φοβερά «οὐαί» τοῦ Χριστοῦ ἐναντίον τῶν ὑποκριτῶν Φαρισαίων. Ὁ Χριστός διατρανώνει ὅτι παύει ἡ σαρκική – φυλετική διαδοχή στόν λαό τοῦ Θεοῦ καί πλέον στόν λαό τοῦ Θεοῦ ἀνήκει κάθε ἕνας πού πιστεύει στόν Χριστό, καί ὄχι ὅσοι ἁπλῶς ἀνήκουν σέ μιά συγκεκριμένη φυλή καί σέ μιά συγκεκριμένη ἀνθρώπινη παράδοση, ἀφοῦ ὁ Χριστός εἶναι ὁ Κύριος καί τοῦ Δαβίδ.

Εἶναι σημαντικό ὅτι τό Εὐαγγέλιο τῆς Μεγάλης Τρίτης, πού θά ἀκούσουμε τό πρωΐ τῆς Μεγάλης Τρίτης, ἀναφέρεται στίς τρεῖς τελευταῖες παραβολές πού εἶπε ὁ Χριστός πρίν τό Πάθος Του: τῶν δέκα Παρθέντων, τῶν Ταλάντων καί τῆς Κρίσεως. Προλέγει, δηλαδή, τά τῆς Δευτέρας Παρουσίας Του στόν κόσμο.

Ἀμέσως μετά τίς παραβολές αὐτές, παύουν οἱ λόγοι, καί ἀρχίζουν τά φοβερά καί φωτεινά γεγονότα, ἐκτυλίσσεται τό «θεῖο δράμα», κατά τό ὁποῖο ὁ Χριστός ἄγεται ὡς ἀμνός ἄμωμος πρός σφαγήν ἄφωνος.

Κατά τήν παραβολή, δέκα Παρθένες πῆγαν μέ τά λυχνάρια τους (λαμπάδες) στούς γάμους. Ἀλλά οἱ μέν πέντε, οἱ φρόνιμες, πῆραν μαζί τους λάδι γιά νά καῖνε οἱ λαμπάδες, ἐνῶ οἱ ἄλλες πέντε, οἱ μωρές (ἀνόητες), δέν πῆραν μαζί τους λάδι. Ὁ Νυμφίος ἀργοῦσε νά ἔρθει, ὁπότε οἱ πέντε «μωρές», βλέποντας τίς λαμπάδες τους νά σβήνουν, πῆγαν νά προμηθευτοῦν λάδι τήν τελευταία στιγμή. Κατά τήν ἀπουσία τους ὅμως ἦρθε ὁ Νυμφίος καί ἔκλεισαν οἱ πόρτες καί οἱ μέν φρόνιμες εἰσῆλθαν στούς γάμους μέ τόν Νυμφίο οἱ δέ μωρές ἔμειναν ἔξω.

Ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ σέ ἐγρήγορση, ἔμπνευση, καλλιέργεια νά εἴμαστε ἕτοιμοι γιά νά ὑποδεχθοῦμε τόν Χριστό, πού δέν γνωρίζουμε πότε θά ἔρθει νά μᾶς συναντήσει, ἔχοντες τίς λαμπάδες τῶν ἀρετῶν μας, τίς ὁποῖες ἀρετές ὀφείλουμε νά καλλιεργήσουμε. Λαμπάς εἶναι ὁ φωτεινός νοῦς τοῦ ἀνθρώπου καί ἔλεος οἱ κόποι τῆς ἀσκήσεως. Χωρίς κόπο κανείς δέν εἰσέρχεται στήν Βασιλεία τοῦ Χριστοῦ.

Ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ ἀπευθύνεται σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους, ἀλλά κατεξοχήν στούς νέους καί σέ νεάζουσες καρδιές. Ὁ νέος πού ἀκούει τόν λόγο τοῦ Χριστοῦ, προσφέρει τά νεανικά του χρόνια μέ ἔρωτα στόν Χριστό, καί δέν περιμένει νά ἔρθουν τά γηρατειά του γιά «καλή ψυχή». Προσφέροντας τά νεανικά χρόνια στόν Χριστό, παραλαμβάνει ἄφθαρτα καί αἰώνια μέ τήν κατά Χριστόν ἀναγέννηση.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ὑπογραμμίζει ὅτι τό ἔλεος πού ἔλειπε στίς μωρές παρθένες ἦταν οἱ ἐλεημοσύνες, σέ ἀντίθεση μέ τίς φρόνιμες πού ἦταν γεμάτες μέ ἔργα ἀγάπης.



Τοιχογραφία ἀπό τήν Ἱερά Μονή Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου καί Εὐαγγελιστοῦ Σουρωτῆς

 Ὁ νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας

τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

 (ἀπόσπασμα, παραφρασμένο,  ἀπό τό βιβλίο του «Παρεμβάσεις στήν σύγχρονη κοινωνία»)

«Ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή εἶναι ἡ καρδιά τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους. Ἄλλωστε, ὁ Σταυρός καί ἠ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἐμπνέουν ὅλη τήν περίοδο τοῦ ἔτους. Ἄν ἡ Σαρακοστή εἶναι ἡ καρδιά τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, ἡ Μ. Ἑβδομάδα εἶναι ἡ καρδιά τῆς καρδιᾶς.

Λέγεται Μεγάλη Ἑβδομάδα ὄχι γιατί ἔχει περισσότερες ἡμέρες καί περισσότερες ὧρες ἀπό ὅλες τίς ἄλλες ἑβδομάδες, ἀλλά γιατί εἶναι μεγάλα τά γεγονότα τά ὁποῖα ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία, καί βοηθᾶ τόν Χριστιανό νά τά βιώση στήν προσωπική του ζωή.

Εἶναι ἑβδομάδα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί τῆς μεγάλης ἀχαριστίας τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι ἑβδομάδα ἀνακαινίσεως τοῦ ἀνθρωπίνου γένους καί βιώσεως τῆς σωτηρίας.

Οἱ ἀκολουθίες τῶν πρώτων ἡμερῶν τῆς Μ. Ἑβδομάδος λέγονται ἀκολουθίες τοῦ Νυμφίου, γιατί ὁ Χριστός παρουσιάζεται ὡς Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ κάθε πιστοῦ, ὁ ὁποῖος ἔρχεται νά πάθει, νά σταυρωθεῖ καί νά ἀναστηθεῖ ἀπό ἀγάπη γιά τό ἀνθρώπινο γένος.

Εἶναι γνωστή ἡ Παραβολή τῶν Δέκα Παρθένων, ὅπου παρουσιάζεται ὁ Χριστός νά κάνει γάμο μέ τόν ἄνθρωπο καί εἰσέρχεται ὁ ἄνθρωπος στόν νυμφώνα.

Αὐτή ἡ παραβολή ἐνέπνευσε τούς ἱερούς ὑμνογράφους στήν σύνθεση πολλῶν τροπαρίων, ὅπως: «Ἰδού ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός καί μακάριος ὁ δοῦλος, ὅν εὑρήσει γρηγοροῦντα∙ ἀνάξιος δέ πάλιν, ὅν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα»…».

Κάθισμα τοῦ Ὄρθρου τῆς Μεγάλης Τρίτης

«Ἀδελφοί, ἄς ἀγαπήσουμε τόν Νυμφίο Χριστό, τίς λαμπάδες τῆς ψυχῆς μας ἄς τίς ἑτοιμάσουμε, λάμποντες μέ ἀρετές καί ὀρθή πίστη, ὥστε ὅπως οἱ φρόνιμες παρθένες τοῦ Κυρίου νά εἰσέλθουμε ἕτοιμοι μαζί Του στούς γάμους, γιατί ὁ Νυμφίος ὡς Θεός παρέχει ὡς δῶρο σέ ὅλους στεφάνι ἄφθαρτο».



Ἔργο τοῦ Φώτη Κόντογλου, μέ τίς ἐπιγραφές: «Ὁ Χριστός μέ τάς φρονίμους παρθένους». Καί ἀλλοῦ «Αἱ μωραί παρθέναι». Καί ὡς λεζάντα:  «Ἡ πόρτα τώρα ἔκλεισε, δέν ἠμπορεῖ ν’ ἀνοίξη, σύρτε εἰς τά σπιτάκια σας γιά νά ἀναπαυθῆτε»

Κυριακή των Βαΐων: Τι γιορτάζουμε σήμερα και γιατί τρώμε ψάρια;

Κυριακή των Βαΐων: Τι γιορτάζουμε σήμερα και γιατί τρώμε ψάρια;
Σήμερα Κυριακή γιορτάζουμε την πανηγυρική είσοδο του Κυρίου Ιησού Χριστού στην Ιερουσαλήμ. Τότε, ερχόμενος ο Ιησούς από τη Βηθανία στα Ιεροσόλυμα, έστειλε δύο από τους Μαθητές του και του έφεραν ένα γαϊδουράκι. Και κάθισε πάνω του για να μπει στην πόλη.

Ο δε λαός, ακούγοντας ότι ο Ιησούς έρχεται, πήραν αμέσως στα χέρια τους βάγια από φοίνικες και βγήκαν να τον υποδεχτούν. Και άλλοι μεν με τα ρούχα τους, άλλοι δε κόβοντας κλαδιά από τα δέντρα, έστρωναν το δρόμο απ’ όπου ο Ιησούς θα περνούσε. Και όλοι μαζί, ακόμα και τα μικρά παιδιά, φώναζαν: «Ωσαννά· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ».

Ο Χριστός εισέρχεται στα Ιεροσόλυμα «επί πώλον όνου». Πορεύεται και οι Ισραηλίτες τον υποδέχονται με τιμές ως Βασιλιά. Εκείνος δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στις τιμές, δεν περιορίζεται στο πανηγύρι, στην πρόσκαιρη δόξα, αλλά προχωρεί στο σταυρό και την Ανάσταση.

Η είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα είναι τελικά η είσοδος του μαρτυρίου στην επίγεια ζωή του Κυρίου. Σε λίγες ημέρες θα μαρτυρήσει και θα θανατωθεί στο σταυρό, για να θανατώσει το θάνατο και να χαρίσει τη ζωή.

ΤΑ ΒΑΓΙΑ ΣΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΘΙΜΑ

2[

Την Κυριακή των Βαΐων, όλοι οι ναοί στολίζονται με κλαδιά από βάγια, ή φοίνικες δηλαδή από άλλα νικητήρια φυτά, όπως δάφνη, ιτιά, μυρτιά και ελιά. Μετά τη λειτουργία μοιράζονται στους πιστούς.

Η εκκλησία μας καθιέρωσε ήδη από τον 9ο αιώνα το έθιμο αυτό μια και όπως αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης
«όχλος πολύς…έλαβον τα βαΐα των φοινίκων και εξήλθον εις υπάντησιν αυτώ».

Στα πρώτα χριστιανικά χρόνια, στα Ιεροσόλυμα, ο επίσκοπος έμπαινε στην πόλη «επί πώλου όνου», αναπαριστάνοντας το γεγονός, ενώ στα βυζαντικά γινόνταν «ο περίπατος του αυτοκράτορα», από το Παλάτι προς τη Μεγάλη Εκκλησία.
Στη διαδρομή αυτή ο αυτοκράτορας μοίραζε στον κόσμο βάγια και σταυρούς και ο Πατριάρχης σταυρούς και κεριά.

Με τα βάγια οι πιστοί στόλιζαν τους τοίχους των σπιτιών και το εικονοστάσι τους.Και σήμερα όλες οι εκκλησίες στολίζονται με δαφνόφυλλα ή βάγια.

Τα «βαγιοχτυπήματα»

Τα παλιότερα χρόνια τους τα προμήθευαν τα νιόπαντρα ζευγάρια της χρονιάς ή και μόνο οι νιόπαντρες γυναίκες, για το καλό του γάμου τους.
Πίστευαν πως η γονιμοποιός δύναμη που κρύβουν τα φυτά αυτά θα μεταφερόταν και στις ίδιες και η μια χτυπούσε την άλλη με τα βάγια. Τα «βαγιοχτυπήματα» σιγά-σιγά άρχισαν να γίνονται και από τις άλλες γυναίκες
και τα παιδιά τις μιμούνταν και όπως χτυπιούνταν μεταξύ τους εύχονταν:
«Και του χρόνου, να μη σε πιάν’ η μυίγα».

Δυνάμεις ιαματικές και αποτρεπτικές, μαζί με τις γονιμοποιές, αποδίδονταν στα βάγια και γι αυτό έπρεπε μετά την εκκλησία όλα να τα «βατσάσουν» για το καλό.
Τα δέντρα, τα περβόλια, τα κλήματα, τις στάνες, τα ζώα, τους μύλους, τις βάρκες.
Από ένα κλαδάκι κρεμούσαν στα οπωροφόρα, για να καρπίζουν και στα κηπευτικά, για να μην τα πιάνει το σκουλήκι.

«Μέσα βάγια και χαρές,
όξω ψύλλοι, κόριζες !»

‘Ολα εξαφανίζονταν από τα σπίτια μόλις μπαίναν τα βάγια. Κρατούσαν την πρώτη θέση στο εικονοστάσι και μ’ αυτά «κάπνιζαν» οι γυναίκες τα παιδιά για το «κακό το μάτι».

Στη Λέσβο τα παιδιά, μετά την εκκλησία, στόλιζαν ένα δεμάτι από κλαδιά δάφνης με κόκκινα ή πράσινα πανάκια από καινούργιο φουστάνι, κρεμούσαν κι ένα κουδούνι και καθώς πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι ψάλλοντας και λέγοντας εξορκισμούς για τους ψύλλους και τα ποντίκια, έδιναν και ένα κλαράκι δάφνης στη νοικοκυρά.
Στο τέλος ζητούσαν και το χάρισμά τους:
«Χρόνια πολλά, εν ονόματι Κυρίου, δό μ’ τ’ αυγό να φύγω»

Στην Ανατολική Ρωμυλία, τα κορίτσια έφτιαχναν με τα βάγια στεφάνια, τους έδεναν μια κόκκινη κλωστή και τραγουδώντας όλες μαζί πήγαιναν και τα πέταγαν στο ρέμα κι όπως έπαιρνε τα στεφάνια το νερό, όποιας πήγαινε μπροστά εκείνη θα γινόταν «συντέκνησσα». Πρώτη στο γυρισμό, πρώτη στο χορό και στο δικό της σπίτι η μάνα της θα έφτιαχνε τα φασόλια και θα τις φίλευε όλες, μαζί με ελιές.

Στη Τήνο, την Κυριακή των Βαΐων, τα παιδιά τριγύριζαν στους δρόμους κρατώντας μαζί με το στεφάνι τους την «αργινάρα», μια ξύλινη ή και σιδερένια ροκάνα που τη στριφογύριζαν με δύναμη. Μέσα σε εκκωφαντικό θόρυβο κατέληγαν στη θάλασσα, όπου πετούσαν στο στεφάνι στο νερό.

Το έθιμο της περιφοράς των κλαδιών θυμίζει την «ειρεσιώνη», το στολισμένο με καρπούς κλαδί, που στις γιορτές της άνοιξης περιέφεραν στους δρόμους τα παιδιά, στην αρχαιότητα. Τα βάγια τα έπλεκαν σε πάρα πολλά σχέδια: φεγγάρια, πλοία, γαϊδουράκια, το πιο συνηθισμένο όμως ήταν ο σταυρός.

ΓΙΑΤΙ ΤΡΩΜΕ ΨΑΡΙ

Σε μερικά μέρη τους έδιναν το σχήμα του ψαριού. Ψάρι είχαν σαν σημάδι αναγνώρισης οι πρώτοι χριστιανοί, η λέξη ΙΧΘΥΣ, εξάλλου, προέρχεται από τα αρχικά Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ.
Αν και είναι εκόμα σαρακοστή, η εκκλησία την Κυριακή των Βαϊων επιτρέπει το ψάρι. Έτσι και το τραγούδι των παιδιών λέει:

«Βάγια, Βάγια των βαγιών,
τρώνε ψάρι και κολιό,
κι ως την άλλη Κυριακή
με το κόκκινο αυγό ! »

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟ ΩΣΑΝΝΑ

-Ωσαννά είναι λέξη συριακή, που σημαίνει σύμφωνα με την μετάφραση των Ο’ (εβδομήκοντα) ρψ’,25: «Ω Κύριε σώσον δη ω Κύριε, ευόδωσον δη».

-ὡσαννά < εβρ. hōshī῾āh nnā `σώσε τώρα, δεόμαστε

bankwars.gr

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΟΥ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΟΥ....


ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19/04.
ΩΡΑ 18:00 μ.μ. Εσπερινός.

ΣΑΒΒΑΤΟ 20/04 ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ.
ΩΡΑ 06:55 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία.
ΩΡΑ 18:00 μ.μ. Εσπερινός.

ΚΥΡΙΑΚΗ 21/04 ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ.
ΩΡΑ 06:55 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία.
ΩΡΑ 19:30 μ.μ. Ακολουθία του Νυμφίου.

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 22/04.
ΩΡΑ 19:30 μ.μ. Ακολουθία του Νυμφίου.

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ 23/04.
ΩΡΑ 19:30 μ.μ. Ακολουθία του Νυμφίου.

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 24/04.
ΩΡΑ 06:55 π.μ. Ακολουθία των Ωρών - Εσπερινός - Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων. (Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, οι Ιερείς του Ναού θα περιέλθουν τα σπίτια για να κοινωνήσουν τους ασθενείς).
ΩΡΑ 10:00 π.μ. Ακολουθία του Αγίου Ευχελαίου.
ΩΡΑ 19:30 μ.μ. Ακολουθία του Ιερού Νιπτήρος.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ 25/04.
ΩΡΑ 06:55 π.μ. Εσπερινός και Θεία Λειτουργία του Μ. Βασιλείου.
ΩΡΑ 19:00 μ.μ. Ακολουθία των Παθών.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26/04.
ΩΡΑ 08:00 π.μ. Ακολουθία των Μεγάλων Βασιλικών Ωρών - Εσπερινός της Αποκαθηλώσεως.
ΩΡΑ 19:30 μ.μ. Ακολουθία του Επιταφίου Θρήνου.

ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 27/04.
ΩΡΑ 06:55 π.μ. Εσπερινός της Αναστάσεως - Θεία Λειτουργία του Μ. Βασιλείου.
ΩΡΑ 23:00 μ.μ. Ακολουθία της Παννυχίδος.
ΩΡΑ 00:00 μ.μ. Τελετή της Αναστάσεως και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ 28/04.
ΩΡΑ 18:00 μ.μ. Πανηγυρικός Εσπερινός της Αγάπης.



Πηγή κειμένου: https://www.facebook.com Ιερός Ναός Αγίας Τριάδος Παναιτωλίου

Ξέρετε τι σημαίνουν οι μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας;

έρετε τι σημαίνουν οι μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας; Είχατε ποτέ την απορία γιατί ονομάζεται έτσι;

Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι η εβδομάδα πριν το Πάσχα (από την Κυριακή των Βαϊων το βράδυ μέχρι το Μ. Σάββατο) και ονομάζεται «Μεγάλη», όχι γιατί έχει περισσότερες μέρες ή ώρες από τις άλλες εβδομάδες, αλλά γιατί τα γεγονότα όπου τελούνται και βιώνονται στους Ιερούς Ναούς είναι κοσμοσωτήρια για τον άνθρωπο!

Τι τελείται τις ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας;

Μεγάλη Εβδομάδα

Οι τέσσερις πρώτες ημέρες μας προετοιμάζουν πνευματικά για το θείο δράμα και οι Ακολουθίες ονομάζονται «Ακολουθίες του Νυμφίου».

Μεγάλη Δευτέρα (Κυριακή Βαϊων βράδυ):

Την Μεγάλη Δευτέρα κυριαρχούν δύο γεγονότα:
α) Η ζωή του Ιωσήφ του 11ου γιού του Πατριάρχη Ιακώβ, του ονομαζόμενου Παγκάλου, δηλαδή του ωραίου στο σώμα και τη ψυχή. Ο Ιωσήφ προεικονίζει με την περιπέτειά του (που πουλήθηκε σκλάβος στην Αίγυπτο) τον ίδιο τον Χριστό και το πάθος Του.
β) Το περιστατικό της άκαρπης συκιάς που ξέρανε ο Χριστός (Ματθ. 21, 18-22):
Συμβολίζει την Συναγωγή των Εβραίων και γενικά την ζωή του Ισραηλιτικού λαού που ήταν άκαρποι από καλά έργα.
Μεγάλη Τρίτη (Μεγάλη Δευτέρα βράδυ):

Την Μεγάλη Τρίτη θυμόμαστε και ζούμε δύο παραβολές:

α) Των δέκα παρθένων (Ματθ. 25,1-13) που μας διδάσκει να είμαστε έτοιμοι και γεμάτοι από πίστη και φιλανθρωπία.

β) Των Ταλάντων (Ματθ. 25,14-30), που μας διδάσκει να είμαστε εργατικοί και πρέπει να καλλιεργούμε και να αυξήσουμε τα πνευματικά μας χαρίσματα.

Μεγάλη Τετάρτη (Μεγάλη Τρίτη βράδυ):

Η Μεγάλη Τετάρτη είναι αφιερωμένη στην αμαρτωλή γυναίκα (Λουκ. 7,47), που μετανιωμένη άλειψε τα πόδια του Κυρίου με μύρο και συγχωρήθηκε για τα αμαρτήματά της, γιατί έδειξε μεγάλη αγάπη και πίστη στον Κύριο. Ψάλλεται το περίφημο τροπάριο (δοξαστικό) της Υμνογράφου Μοναχής Κασσιανής.

Μεγάλη Πέμπτη (Μεγάλη Τετάρτη βράδυ):

Την Μεγάλη Πέμπτη γιορτάζουμε 4 γεγονότα :

α) Τον Ιερό Νιπτήρα, το πλύσιμο δηλαδή των ποδιών των μαθητών από τον Κύριο, δείχνοντας για το ποια πρέπει να είναι η διακονία των πιστών στην Εκκλησία.
β) Τον Μυστικό Δείπνο, δηλαδή την παράδοση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας.
γ) Την Προσευχή του Κυρίου, στο Όρος των Ελαιών και
δ) την Προδοσία του Ιούδα, δηλαδή την αρχή του Πάθους του Κυρίου.
Μεγάλη Παρασκευή (Μεγάλη Πέμπτη βράδυ):
Την Μεγάλη Παρασκευή έχουμε την Κορύφωση του θείου δράματος, τελείται η «Ακολουθία των Παθών» και θυμόμαστε και βιώνουμε τα Σωτήρια και φρικτά Πάθη του Κυρίου και Θεού μας. Δηλαδή:
α) Τα πτυσίματα
β) τα μαστιγώματα
γ) τις κοροϊδίες
δ) τους εξευτιλισμούς
ε) τα κτυπήματα
στ) το αγκάθινο στεφάνι και κυρίως την
ζ) Σταύρωση και
η) τον θάνατο του Χριστού μας.

Μεγάλο Σάββατο (Μεγάλη Παρασκευή πρωϊ και βράδυ):

Το Μεγάλο Σάββατο το πρωϊ γιορτάζουμε:
α) την Ταφή Του Κυρίου και
β) την Κάθοδο Του στον Άδη, όπου κήρυξε σε όλους τους νεκρούς. Έτσι Μεγάλη Παρασκευή το πρωϊ (ημερολογιακά), τελούνται οι εξής ακολουθίες: Ακολουθία των Μεγάλες Ωρών και στις 12.00 το μεσημέρι της Αποκαθηλώσεως, δηλαδή την Ταφή Του Κυρίου από τον Ιωσήφ τον Αριμαθαίας και το Νικόδημο τον Φαρισαίο, μέλος του Μ. Συμβουλίου και κρυφό μαθητή του Κυρίου.
Την Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ (ημερολογιακά) ψάλλονται τα Εγκώμια και έχουμε την περιφορά του Επιταφίου!
Κυριακή του Πάσχα (Μ. Σάββατο πρωϊ και νύχτα από τις 12.00 π.μ):
Το Μεγάλο Σάββατο (ημερολογιακά) το πρωϊ, έχουμε την λεγόμενη «1η Ανάσταση», δηλαδή το προανάκρουσμα της Αναστάσεως που μεταδίδουν οι ύμνοι και της προσμονής της λυτρώσεως όλης της κτίσεως από την φθορά και τον θάνατο!

Το Μεγάλο Σάββατο στις 12.00 (δηλαδή ουσιαστικά την Κυριακή), έχουμε την ζωηφόρο Ανάσταση του Κυρίου μας, την ήττα του θανάτου και της φθοράς και την αφή του Αγίου Φωτός στον κόσμο από το Πανάγιο Τάφο.

Κυριακή του Πάσχα στις 11.00 π.μ. ή το απόγευμα, τελείται ο «Εσπερινός της Αγάπης», όπου σε πολλές γλώσσες διαβάζεται το Ιερό Ευαγγέλιο και διατρανώνεται παγκοσμίως η νίκη του θανάτου και η εποχή της Καινούριας Διαθήκης, της χαράς και της Αναστάσιμης ελπίδας.

Ποιο είναι το βαθύτερο νόημα των Παθών και της Αναστάσεως για όλους εμάς τους Πίστους;

Οι πιστοί βιώνουμε τα πάθη και την ανάσταση του Χριστού συμμετέχοντας ενεργά σε αυτά με «συμπόρευση», «συσταύρωση» και «συνανάσταση»! Ο Χριστός με την θέληση του (εκουσίως), έπαθε και ανέστη για να σωθούμε όλοι εμείς! Αυτό σημαίνει ότι δεν λυπούμαστε «μοιρολατρικά» για το Πάθος του, αλλά για τις δικές μας αμαρτίες και αφού μετανοιώνουμε ειλικρινώς μπορούμε την αντικειμενική σωτηρία που χάραξε ο Χριστός να την κάνουμε και υποκειμενική – προσωπική σωτηρία!

Πάσχα: Η προσευχή που πρέπει να λες όλη την Μ.εβδομάδα!
Πάσχα

ΠΑΣΧΑ 2018: Προσευχή για τη Μεγάλη Εβδομάδα-Διαβάστε την προσευχή

Φιλάνθρωπε Κύριε! Εσταυρωμένε Λυτρωτή μου!

Βαθιά συγκινημένη η ψυχή μου γονατίζει και φέτος

μπρός στο Σταυρό της θυσίας Σου.

Σε υμνώ , Σε δοξολογώ, Σε ευγνωμονώ.

Ουράνιε Πατέρα μου, για την άπειρη αγάπη Σου.

Ήμουν ένοχη και αμαρτωλή και με καθάρισες

με το πανάσπιλο αίμα Σου.

Ήμουν άξια καταδίκης στον άδη και με ανέβασες στον Παράδεισο.

Ήμουν πτωχή, έρημη και με πλούτισες με τις δωρεές,

τα χαρίσματα του Αγίου Σου Πνεύματος.

Πάσχα

Ήμουν νεκρή και με ανέστησες με τη λαμπροφόρο Ανάστασή Σου.

Κύριε το «ευχαριστώ» μου είναι τα δάκρυα της μετανοίας μου

για τα λάθη, τα πάθη, τις κακίες μου

που Σε πλήγωσαν και Σε θανάτωσαν.

Ζητώ έλεος, συγχώρηση μα και χάρη,

ενίσχυση στον καθημερινό αγώνα

με τον παλιό εαυτό μου, με του κόσμου τους πειρασμούς.

Αξίωνέ με, να βρίσκομαι στην πορεία

όσων Σου προσφέρουν ολόψυχη πίστη και ολόθερμη αγάπη.

Δώσε, Κύριε, την ευλογία και την ειρήνη Σου στο Έθνος μας

και σ’ ολόκληρη την ανθρωπότητα που δοκιμάζεται σκληρά

από αιματοχυσίες, απάνθρωπους πολέμους,

ποικίλες άλλες ταλαιπωρίες.

Κάνε, Κύριε, ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι

να Σε αναγνωρίζουν Σωτήρα και Λυτρωτή τους,

να Σε λατρεύουν ως Κύριο και Θεό τους. Αμήν.

Πηγη: ekklisiaonline.gr